Klasyfikacja kliniczna gruźlicy pęcherza.

Przegląd:

Gruźlica pęcherza, znana również jako gruźlica pęcherza, jest przewlekłym, postępującym i niszczącym schorzeniem wywołanym zakażeniem bakterii Mycobacterium tuberculosis.Często występuje jako infekcja wtórna po gruźlicie nerkowejPoczątkowe objawy obejmują częstotliwość oddawania moczu, która stopniowo pogarsza się wraz z pilnością, dysurią i hematurą.Mogą występować również objawy ogólnoustrojowe, takie jak mała gorączka i nocny pot.Z klinicznego punktu widzenia leczenie obejmuje przede wszystkim odpowiednie i długotrwałe podawanie leków przeciwtuberkulosowych, w razie potrzeby z interwencją chirurgiczną.

Epidemiologia:

Zakaźność: gruźlica pęcherzowa jest uważana za niezakaźną w większości przypadków, ponieważ jest to forma gruźlicy zewnątrzpłucna.Przekaz może wystąpić przez drogi oddechowe.

Grupy wysokiego ryzyka:

Młodzi dorośli z chorobą gruźlicy płucnej lub nerkowej.

Osoby z osłabionym układem odpornościowym.

Trend występowania: chociaż brakuje wiarygodnych danych dotyczących tendencji występowania gruźlicy pęcherza,Warto zauważyć, że ogólne wskaźniki gruźlicy zmniejszyły się ze względu na poprawę poziomu życiaJednakże niedawny wzrost liczby opornych na leki gruźlic Mycobacterium tuberculosis, mobilność ludności,W związku z tym, jak wskazuje raport, w ciągu ostatnich kilku lat w Europie.

Podstawowa etiologia:

Patogen: gruźlica pęcherza powoduje inwazję bakterii Mycobacterium tuberculosis, czynnika powodującego gruźlicę.lekko zakrzywione, szybko kwasujące bakterie są aerobami o optymalnej temperaturze wzrostu 37°CChociaż mogą one wpływać na różne narządy, gruźlica płucna pozostaje najczęstszą formą.

Drogę zakażenia: Mycobacterium tuberculosis wchodzi do pęcherza moczowego przez drogi oddechowe, a następnie rozprzestrzenia się przez krążenie krwi do nerek,w końcu dociera do pęcherza poprzez przepływ moczu.

Czynniki ryzyka:

Złe warunki życiowe i ekonomiczne zwiększają ryzyko zakażenia.

Osoby z chorobami podstawowymi, takimi jak cukrzyca, silikosa lub krztusiec, są bardziej narażone.

Osoby z immunosupresją lub otrzymujące sterydy lub leczenie immunosupresyjne są również bardziej podatne na zakażenia.

Typowe objawy:

Objawy podrażnienia pęcherza:

Do początkowych objawów należą częstotliwość oddawania moczu, pilność i dysuria.

Nocturia zwiększa się stopniowo, z nocnym oddawaniem moczu występującym początkowo 3 ̇5 razy, a później eskalacji do 10 ̇20 razy.

Ciężkie uszkodzenie błony śluzowej pęcherza może powodować pieczenie lub bolesne odczucia podczas oddawania moczu.

Hematuria:

Hematuria jest zazwyczaj mikroskopijna lub czasami widoczna jako gruba hematuria z zakrzepami.

Skręcanie pęcherza podczas oddawania moczu prowadzi do wrzodów i krwawienia.

/Hematuria końcowa jest powszechna.

Pyuria:

W ciężkich przypadkach może wystąpić mocz zawierający materiał syrotyczny, wyglądający mętnie jak zupa ryżowa.

Czasami występuje mocz o barwie krwi lub ropień.

Objawy ogólnoustrojowe:

U pacjentów z aktywną gruźlicą ogólnoustrojową może wystąpić zmęczenie, niewielka gorączka i nocne pocenie się.

Powikłania:

Zmniejszenie siły pęcherza:

Tuberkułowe skurcze pęcherza powoduje ciężka mięśniaka z powodu zaangażowania warstwy mięśniowej pęcherza.

Hydronefroza:

Zwężenie i skurczenie pęcherza związane z gruźlicą mogą utrudniać przepływ moczu, co prowadzi do hydronefrozy.

Spontaniczna pęknięcie gruźlicy:

Powikłanie w późnym stadium, charakteryzujące się zaangażowaniem ścian pęcherza całkowitej grubości, powodujące martwicę kazeową i rozrzedzanie dotkniętej tkanki.

Pacjenci mogą odczuwać nagły ból brzucha bez traumu zewnętrznego.

Tuberkulosa moczowo-płciowa

Tuberkulosa z powodu bakterii Mycobacterium może wchodzić do męskiego układu rozrodczego przez przewody prostaty, przewody wytrysku, powodując zapalenie gruczołu krokowego, pęcherzyka nasiennego, zapalenie naskórka i orchityzm.

Diagnostyka:

Badania laboratoryjne:

Analiza moczu wykazuje kwaśność moczu, dodatni białko moczu i zwiększenie liczby czerwonych i białych krwinek.

Błękitne barwienie osadów moczu wykrywa mikobakterie w około 50%/70% przypadków.

Kultura moczu na bacyle gruźlicy (trwa 4 ̇ 8 tygodni) ma kluczowe znaczenie dla diagnozowania gruźlicy nerkowej.

Badanie skóry na gruźlicę:

Ocenia odpowiedź nadwrażliwości typu IV na antygen tuberkuliny, wskazującą na ekspozycję na gruźlicę lub odpowiedź na szczepienie BCG.

Film prosty dróg moczowych + wewnatrzna urografia (IVU):

Film prosty dróg moczowych (UTPF): UTPF jest przydatny do obserwacji zwapnienia pęcherza moczowego.

Urografia dożylna (IVU): IVU dostarcza informacji na temat czynności nerek, zakresu uszkodzeń i dotkniętych obszarów.

MRT:

MRI z obrazowaniem wody jest szczególnie cenne w diagnostyce równoczesnej gruźlicy nerkowej i ocenie obecności hydronefrozy.

Inne badania:

Cystoskopia:

Specjalistyczna procedura polegająca na wprowadzeniu instrumentu ze źródłem światła przez cewkę moczową w celu wizualizacji zmian w pęcherzu moczowym.Cystoskopia pozwala na obserwację zmian błony śluzowej pęcherza moczowego, pomiar objętości pęcherza i pobranie czystej próby moczu do dalszego badania.Typowe objawy gruźlicznego zapalenia pęcherza podczas cystoskopii obejmują powstawanie guzków gruźlicznych lub różnych rozmiarów owrzodzeń na błonie śluzowej.